Na bykans drie dekades lig pedofiel Gert van Rooyen se seun vir die eerste keer die sluier oor wat hy beweer op die dag van Gert en sy houvrou Joey Haarhoff se dood gebeur het.
“Daar was nooit ‘n selfmoordpakt tussen my pa en Joey nie,” sê Gerhard in ’n video-opname wat op Facebook geplaas is.
Gerhard het ook nadoodse foto’s van sy pa en Joey op Facebook gelaai.
Hy het kenners uitgedaag om te bepaal dat die paartjie wel selfmoord gepleeg het.
Van Rooyen en Haarhoff het na bewering tienermeisies tussen 1988 en 1990 in Pretoria ontvoer.
In Januarie 1990 is die 16-jarige Joan Booysen ontvoer. Sy kon egter kort daarna uit die paartjie se huis in Pretoria ontsnap waarna sy die polisie op hul spoor gesit het.
Van Rooyen en Haarhoff het dae later op die vlug geslaan toe hulle die polisie voor hul huis in Capital Park gewaar het.
Hulle het in ‘n motor tot by die Apiesrivierbrug gejaag waar Van Rooyen glo eers Haarhoff en toe homself doodgeskiet het.
Gerhard sê: “Almal het maar hulle eie bedenkinge daaroor. Sommige spreek dit uit en ander kyk net, lees en maak hulle eie afleidings.”
Die selfmoord is nie al wat Gerhard in die opname bespreek nie.
“Soos ek reeds in 2004 gepoog het om voor die direkteur van openbare vervolging (DOV) dit te doen voordat die minister van minister van veiligheid en sekuriteit die saak onbepaald te laat uitstel,” vertel hy verder.
“My versoek was baie eenvoudig – verklaar my pa skuldig of onskuldig.
Niemand wou daardie roete volg nie wat baie vreemd is.”
Gerhard sê dat hy ook versoek het dat die saak teen sy pa nie laat vaar moet word nie, maar weer ondersoek moet word.
“Niemand het daardie roete gevolg nie. Al wanneer daar ondersoek ingestel word is wanneer daar iets in die media gesê word of as ’n sangoma of siener iets gesien het,” sê hy op die opname.
“So deur die jare is derduisende mannekrag en miljoene rande gemors op hierdie baie, baie hartseer en sensitiewe ondersoek wat nie net die kinders se familie se lewens raak nie, maar ook ons familie s’n.”
Gerhard sê dit blyk asof niemand meer aan die saak wil werk nie.
“Polisie offisiere het bedank, daar is nie meer ’n spesiale eenheid of ’n kinderbeskerming-eenheid in die polisie nie. My vraag bly staan: wie ondersoek nou eintlik hierdie saak,” sê hy.
“Is daar nie ’n eenheid wat met die ondersoek moet aangaan nie. Eintlik moet die saak ondersoek word. Die dossier het weggeraak asook die doodsondersoek van my pa en Joey. Die leêrs van die hofsaak is ook vermis – alles raak eenvoudig net weg.”
Gerhard vra dat die saak weer herondersoek word.
“Die probleem is net: Jy kan nie die saak in Suid-Afrika ondersoek nie. Die publiek en polisie het eending voor die oë – Gert van Rooyen. Hulle kyk heeltyd in hom vas,” vertel hy in sy opname.
“Kyk buite die boks. Julle weet nou hy is betrokke of nie betrokke, kom ons soek die kinders. Solank as wat dit aangaan solank sal die saak onopgelos bly.”
Hy stel voor dat buitelandse ondersoekers ingeroep word om te help.
“Maar hierdie speurders moet voorberei om nie in my pa vas te kyk nie, maar om vir die kinders te soek,” sê hy.
“Dis tyd dat die saak oopgevlek word en die regte mense verantwoordlikheid neem vir wat gebeur het.”
Deur: Pretoria Moot Rekord
Joernalis: Nie genoem in artikel
