Posted on Leave a comment

Dubbele standaarde: Die verhaal van drie ‘rassevoorvalle’

AfriForum-dubbele-standaarde-met-kallie-kriel

Lede van die burgerregte-organisasie AfriForum het Woensdag buite die Pretoria-Noordse landdroshof teen die dubbele standaarde betoog waarmee rasvoorvalle in Suid-Afrika hanteer word. Foto: Verskaf.

Daar het onlangs in een week drie voorvalle in een gebied plaasgevind waar motoriste van verskillende rasse deurgeloop het. Die feit dat net die een voorval waar wit mense oortree het aan die groot klok gehang is, getuig van dubbele standaarde rakende ras in Suid-Afrika, skryf Kallie Kriel, uitvoerende hoof van AfriForum.

 Die Montana-omgewing aan die noorde van Pretoria het die afgelope dekade geweldige uitbreiding ondergaan. Die gebied is veral gewild vir sy warmer klimaat as die res van Pretoria.

Aan die begin van Augustus vanjaar – 3 Augustus om presies te wees – het die Montana-omgewing se bekendheid om die verkeerde rede verder gegroei. Op dié dag het daar ’n onderonsie by die plaaslike KFC se deurrylaan ontstaan. Die insittendes van drie voertuie was betrokke: een met ’n swart gesin, die Sono’s, en die ander twee met vyf wit mans. Dit wat daar plaasgevind het, sal deur alle regdenkende mense veroordeel word. Ook AfriForum veroordeel geweld soos hierdie deurlopend en sonder skroom, ongeag die ras van die oortreder of slagoffer. Die feit dat die slagoffers volgens mediaberigte swart was en die aanvallers wit, het binne reëls wat in Suid-Afrika se openbare debat geld vanselfsprekend beteken dat dit ’n rassistiese voorval was. Fikile Mbalula, die minister van polisie, die meeste media en die sogenaamde “black Twitter” het die KFC-gebeure dermate tot een van die grootste nasionale nuusgebeure verhef dat dié voorval vir ’n paar dae die hoofstorie op sosiale media was.

Slegs drie dae later het nog ’n onderonsie tussen motoriste in die Montana-omgewing plaasgevind. Dié keer was dit ’n minibustaxi wat vir Carel Kruger, wat alleen in sy voertuig gery het, van die pad af gedwing het. Twee van die taxi se insittendes het daarna vir Kruger herhaaldelik met ’n baksteen bygedam. Twee metropolisielede wat die gebeure gadegeslaan het, het geweier om Kruger te help – selfs toe die baksteenhoue direk voor hulle aangehou het om op Kruger neer te val. As Kruger nie weggehardloop het nie sou hy waarskynlik vandag dood gewees het. Kruger se groot sonde was dat hy dit durf waag het om vir ’n taxi wat op ’n gevaarlike wyse voor hom ingery het, te toet en ligte te flits.

Die feit dat die slagoffer wit was en die aanvallers, asook die twee metropolisielede wat nie wou help nie, swart was, het volgens die reëls wat in die Suid-Afrikaanse debat oor hierdie soort voorval geld dié keer gedikteer dat dit nie ’n rassevoorval was nie. Die minister van polisie, die meeste mediabronne en die sogenaamde “black Twitter” het geswyg oor dié voorval. Inteendeel, ’n Afrikaanse kommentator wat gereeld op sosiale media van hom laat hoor, het dadelik aangevoer dat dit nie ’n rassevoorval was nie, aangesien daar baie voorvalle was waar swart mense mekaar in taxi-geweld aanval. As hy eerlik was met sy kommentaar, sou hy ook oor die KFC-voorval moes erken dat daar ook gevalle sou wees waar wit mense in ’n onderonsie met ander wit mense kon wees by ’n kitskosrestaurant. Die dubbele standaarde wat oor rassevoorvalle in Suid-Afrika geld, verblind hom egter te veel om konsekwent te wees.

Slegs vier dae ná die Kruger-aanranding is Carine van Staden, ’n ongewapende wit vrou, in nog ’n padwoedevoorval in dieselfde omgewing deur ’n swart korporaal in die Suid-Afrikaanse Weermag (wie se naam nie bekend gemaak is nie) in die bors geskiet. Van Staden se long het platgeval en sy moes agt dae in die hospitaal deurbring. Gerugte het die rondte gedoen dat dae ná die voorval die polisie steeds nie ’n verklaring by Van Staden afgeneem het nie en niemand is in hegtenis geneem nie. Anders as met die KFC-voorval het Mbalula, die meeste mediabronne en “black Twitter” nie ’n woord oor dié saak gerep nie.

Benewens die genoemde voorvalle is daar nog talle ander voorbeelde van die dubbele standaarde wat geld rakende ras. So is die destyds onbekende Penny Sparrow tereg beboet vir haar onaanvaarbare uitlatings, maar die Gautengse staatsamptenaar Velaphi Khumalo het met ’n ligte tik oor die vingers weggekom oor hy gesê het wit mense moet doodgemaak word soos Hitler met die Jode gedoen het.

Hierdie dubbele standaarde wat rassevoorvalle in Suid-Afrika betref, veroorsaak net verdere polarisasie – tot nadeel van almal wat soos AfriForum glo dat wedersydse erkenning en respek tussen gemeenskappe bevorder moet word. Aan die een kant wek die feit dat byna elke voorval waar ’n wit mens hom wangedra tot nasionale nuus verhef word, die valse indruk dat wit mense oor die algemeen geharde rassiste is. Dit lei natuurlik tot ’n uiters negatiewe beeld van wit mense onder baie swart mense. Aan die ander kant lei die eensydige hantering van rassevoorvalle tot ’n verharding van houdings onder wit mense. Die keelvolfaktor onder wit mense wat voortvloei uit die feit dat die meeste van hulle voortdurend onskuldig in die beskuldigdebank geplaas word, skep die voorwaardes vir verdere konflik.

Die tyd het aangebreek dat die stille meerderheid vanuit alle bevolkingsgroepe – wat wil toesien dat ’n samelewing bestaan met wedersydse erkenning tussen mense – hul stemme moet laat hoor teen die dubbele standaarde wat om ras bestaan.

My voorstel oor hoe dit gedoen kan word, is soos volg:

Swart mense kan wedersydse respek bevorder deur hulle nie deur “black Twitter” en mense soos Mbalula op sleeptou te laat neem nie. Natuurlik het hulle die volste reg om die KFC-voorval te veroordeel, maar dit sal ’n reusestap wees as plaasmoorde en aanvalle soos op Kruger met dieselfde ywer veroordeel kan word.

Wit mense sal (soos wat die meeste reeds doen) deur hul eie gedrag moet toesien dat voorvalle soos wat by KFC gebeur het, nie plaasvind nie. Sulke voorvalle benadeel alle wit mense. Wit mense moet geweld teenoor swart mense veroordeel en met dieselfde selfvertroue nie swyg oor die onreg wat hulle aangedoen word deur die dubbele standaarde wat geld nie. AfriForum het juis vreedsaam betoog by die hofsaak van die beskuldigdes wat Carel Kruger aangerand het, om te help dat dubbele standaarde uitgewys word en seker te maak dat geweld soos dié teen Kruger en plaasmoorde met dieselfde ywer as ander geweld veroordeel word.

Om dubbele standaarde oor ras in die kiem te smoor, is in ons almal se belang.

Posted on Leave a comment

[Luister] Só onthou Frik du Preez vir Colin Meads

Colin Meads

Hennie Koortzen en Wynie Strydom lei die gesprek oor die Rugbykampioenskap en Curriebekertoernooi. Die legende, Frik du Preez, sluit by hulle aan om oor Colin Meads, die Nieu-Seelandse rugbyspeler, se loopbaan en afsterwe te gesels.

Luister elke Donderdag om 19:05 na Rugby-Radio op Pretoria FM. Besoek ook Maroela Media se rugbyportaal, Pale Toe!, vir die jongste sportnuus.

Posted on Leave a comment

Baie op spel vir al ses in Curriebekerstryde

Vrydag en Saterdag se Curriebeker-weekronde beloof om een van die strafste tot dusver in vanjaar se reeks te wees, gesien hoeveel vir die onderskeie spanne op die spel is.

Die kragmeting tussen die Westelike Provinsie en die Sharks Saterdag op Nuweland, Kaapstad, lok die meeste belangstelling uit.

Die Sharks is die gunsteling. Sy enigste nederlaag sover was teen die verdedigende kampioen en huidige voorloper, die Cheetahs, en dit was voor hy sy Superrugbyspelers ingespan het.

Albei spanne volg ʼn konserwatiewe kiesbeleid en die spelers verstaan mekaar goed. Al word ʼn taai stryd verwag, kan die botsing heel aanskoulike rugby oplewer.

Die Cheetahs is noodwendig die gunsteling om Saterdag in Bloemfontein die Goue Leeus te klop, maar het byna sy hele opdrafspan uitgegooi wat die Blou Bulle getroef het.

Die Leeus is ʼn veel beter span as wat sy laaste plek op die punteleer aandui, en as die span sy ingesteldheid regkry, kan hy vir die grootste verrassing tot hiertoe in die reeks sorg.

Die kragmetings tussen die Pumas en die Bulle het in die jongste jare uiters harde botsings opgelewer, met seges deur eersgenoemde geen verrassing meer nie.

Vrydag se wedstryd in Nelspruit sal kwalik ʼn uitsondering wees. Die wyse waarop die Pumas verlede week Griekwas se hardlooprugby ontwrig het, voorspel niks goeds vir die beseringsgeteisterde Bulle nie.

Die wedstryd is natuurlik ook skerp in die kollig met die hardekoejawel John Mitchell wat die besoekers se afrigting by Nollis Marais oorgeneem het.

In Pretoria word gehoop dat daar sommer dadelik ʼn verbetering in die Bulle se spel merkbaar sal wees.

Eerste Liga

Die Curriebeker- Eerste Liga skop Vrydag af met ʼn kragmeting tussen die Luiperds en die SWD Arende op Olënpark in Potchefstroom.

Die verdedigende kampioen, die Griffons, se veldtog begin met ʼn wedstryd Saterdag in Welkom teen die Welwitschias van Namibië.

In Saterdag se ander botsings pak die Oostelike Provinsie en die Boland mekaar in Port Elizabeth; en die Grens durf die Valke in die Buffalostad-stadion in Oos-Londen aan.

Afskoptye –

Curriebeker

Vrydag

19:00 Pumas teen Blou Bulle, Mbombela-stadion, Nelspruit

Saterdag

15:00 WP teen Sharks, Nuweland, Kaapstad

17:15 Cheetahs teen Goue Leeus, Bloemfontein

Eerste Liga

Vrydag

16:00 Luiperds teen SWD, Olënpark, Potchefstroom

Saterdag

15:00 OP teen Boland, Nelson Mandelabaai-stadion, Port Elizabeth

15:00 Griffons teen Welwitschias, Welkom

15:30 Grens teen Valke, Buffalostad-stadion, Oos-Londen

Posted on Leave a comment

Tel jou woorde: Oor beddens en Boervrouens

Argieffoto (Foto: RitaE, Pixabay)

Gisteraand laat is daar ‘n harde slag in my huis. Konsternasie. Ek skrik vir my nugter wakker al is dit ná 12 en sien visioene van figure in klapmusse wat my mikrogolf by die kombuisvenster uittel en my varkore, wat ek met emmers badwater deur die droogte tot by blom gepamperlang het, plattrap. Ek is sommer kwaad nog voor ek weet wat ek gehoor het.

Die honde is ewe ontsteld en gaan onbedaarlik aan die kef, en ek hoor uit die kamer langsaan die gedempte gevloek van ‘n universiteitstudent wat uit sy REM-slaap (dis nou in teenstelling met dooievisoogslaap wat hulle in die klasse pleeg terwyl die dosent praat) geruk word.

Ek besef die slag was in sy kamer. Het die hoop vuil wasgoed, waaroor ek al twee weke preek, omgetuimel en hom toegeval? Of het die miere die argeologiese broodkorsies  ontdek en vir hulle ‘n pad deur die muur tot in die kamer ingevreet?

Die student neem stelling in in my kamerdeur. “Die blerrie bed het gebreek,” kondig hy ewe dikbek aan.

Ek wil eers vra wat hy gedoen het dat ‘n soliede houtbed breek, maar besluit dan ek wil liewer nie weet nie. Ek gaan kyk. Hy’s reg: Die bed is stukkend. Een poot het morsaf gebreek; bo in die gewrig, waar die boute die basis aan die poot moet vashou. Dis jare se lê wat die hout sat het, en die kontrepsie wat aanvanklik so stewig gelyk het, het letterlik versplinter. Dit lyk nie vir my na iets wat selfs met gevorderde chirurgie reggedokter kan word nie.

“Gaan haal ‘n opvoumatras en maak vir jou ‘n krismisbed,” sê ek voor ek gaan terugklim in die bed. ‘n Mens los katastrofes in die daglig op. Niks wat in die donker bewimpel word, kan iets goeds oplewer nie.

Vroegdag is ek op die foon en bel vir Jabulani. Hy moet kom kyk of hy kan red wat te redde is. Hy daag ewe pligsgetrou op, maar gee die pasiënt een kyk en bevestig my vermoede: “Tjas, Madammie, this bed, it’s bad. I’ll try, but I don’t know …It’s very bad.”

Ek moet vinnig besluit. Ek is vir die res van die week en naweek uitstedig en my kind moet ‘n matras onder sy bas kry. Ons kan seker lap aan die bed, maar dit gaan weer breek. En in die wonderlike, digitale eeu waarin ons leef, spring ek op die internet en kry ‘n plek wat baie beddens het wat ‘n mens sommer so van ‘n prentjie af kan bestel. En omdat ek in Pretoria woon, is daar een in voorraad en as ek by die huis is, lewer hulle dit sommer voormiddag vir my af. Die maand staan einde se kant toe, kan ek hoor, en die verkoopsman is gretig om sy teiken te bereik. Ons beklink die transaksie met ‘n EFT en ‘n e-pos, en my kooi is op die trok.

Die enigste vangplek is dat die stukkende bed weg moet wees as die nuwe een opdaag. Wat ‘n hele nuwe stel hoofbrekens oplewer, want die poot mag gebreek het, maar die res van die bed is so stewig soos Gibraltar. En die vorige span breinchirurge wat die bed aanmekaar gesit het nadat ons in dié huis ingetrek het, het die boute gestrip, wat beteken dat ‘n mens nie die kopstuk van die basis af kan loskry nie. Dit maak ook nie saak uit watter hoek ons die deur benader nie, die bed wil nie daardeur nie. En die tyd loop en iewers in die oggendverkeer sit Ronnie met my nuwe bed op sy trok, en aan diekant staan die ou bed soos ‘n gewonde dier – afpotig, maar te trots om die lewe te laat.

“Jabulani, gaan haal die saag,” beveel ek.

“Madammie, you can’t make the door bigger with the saw. That saw, it only cuts wood, not concrete.”

Ek vervies my vir my wysneusige assistent. “Loop haal die saag dat ek die bed kan stukkend sny.”

“Eish, Madammie, you’re gonna kill it?”

“Wel, dis of dit of ek brand die bed in die kamer af en dan dra jy die asse hier uit. Wat verkies jy?”

Hy skud sy kop, maar maak soos ek sê, en ‘n halfuur later is die drie stukke van die dooie bed buite onder die afdak. Ronnie sal lykbesorger speel en die karkas wegry, het hy belowe.

Toe die nuwe bed staan en ek en Jabulani ons handewerk so oor bekers tee staan en beskou, hoor ek hom lag. So ‘n lekkerkrylag so uit sy maag uit.

“Wat nou?” vra ek, want ek voel so aan my gebeente hy lag vir my.

“I laugh at you,” bevestig hy my vermoede. “At that other place where I work, that father always says ‘’n Boer maak ‘n plan’ when things go bad. But now I can tell him what a Boervrou does when things go bad.”

Ek kyk hom so oor die tee. “Wat’s dit?”

Hy lig sy beker in ‘n saluut. “’n Boervrou vattie k*kkie.”

En daar het jy dit, uit die mond van ‘n wyse Tswana.

Lees alle vorige Tel jou woorde-rubrieke op Maroela Media. 

*Sophia Kapp is senior taaladviseur by die Virtuele Instituut vir Afrikaans. Besoek gerus dieVivA-webblad of laai die gebruikersvriendelike slimfoontoepassing af (kyk in die iStore en opGoogle Play vir VivA-aanlyn)

Posted on Leave a comment

AfriForum betoog by Pretoria hofverrigtinge teen dubbele standaarde oor rasvoorvalle

AfriForum betoog by Pretoria hofverrigtinge teen dubbele standaarde oor rasvoorvalle

Lede van die burgerregte-organisasie AfriForum het vanoggend buite die Pretoria-Noordse landdroshof teen die dubbele standaarde betoog waarmee rasvoorvalle in Suid-Afrika hanteer word.

Dié dubbele standaarde behels volgens AfriForum dat wit-op-swart-aanvalle deurlopend aan die groot klok gehang word, terwyl swart-op-wit-aanvalle grootliks geïgnoreer word. Die betoging val saam met die verskyning van twee verdagtes wat Carel Kruger aan die begin van Augustus vanjaar in die Montana-omgewing gewelddadig met ’n baksteen aangeval het. Dié aanval het enkele dae ná die KFC-voorval – óók in die Montana-omgewing – plaasgevind.

Volgens Kallie Kriel, uitvoerende hoof van AfriForum, het sowel die aanval op Kruger as ’n ander geval in die Montana-omgewing toe die ongewapende Carine van Staden in ’n padwoedevoorval geskiet is geensins dieselfde openbare aandag en veroordeling as die KFC-voorval ontvang nie. “Ongelukkig bestaan daar dubbele standaarde rakende die hantering van voorvalle waarby ras betrokke is. Wanneer die slagoffer swart en die aanvaller wit is, word die saak aan die groot klok gehang, terwyl sake soos dié van Kruger en Van Staden grootliks geïgnoreer word,” sê Kriel verder.

Kriel wys daarop dat AfriForum alle voorvalle van geweld veroordeel – ongeag die ras van die slagoffer of aanvaller.

“AfriForum het die KFC-voorval soos baie ander instellings veroordeel, maar wag tot vandag toe dat die minister van polisie, die meerderheid van die media en die sogenaamde ‘black twitter’ die Kruger- en Van Staden-aanval met dieselfde ywer veroordeel as waarmee die geval met die KFC-voorval veroordeel is,” voeg Kriel by.

“Vir solank as wat die samelewing onwillig is om alle voorvalle waarby ras betrokke is oor dieselfde kam te skeer, lewer dit geen bydrae tot die verbetering van rasseverhoudinge nie. Inteendeel: dubbele standaarde veroorsaak verdere polarisasie. Daarom sal AfriForum voortaan deurlopend ʼn beroep doen vir die bevordering van wedersydse erkenning en respek tussen gemeenskappe,” sluit Kriel af.


Posted on Leave a comment

Kleurryke veldtog om stigma te verwyder

Crazy-for-walking-4.jpg

Foto verskaf

[promosie-artikel]

Hoe pak jy ʼn staptog aan van Pretoria na Kaapstad? Die antwoord is heel eenvoudig: “Een tree op ʼn slag.” En die volgende vraag is: “Hoekom sal jy van Pretoria na Kaapstad stap as daar ander opsies is?”

Crazy for Walking is ʼn inisiatief wat van stapel gestuur word om die stigma rakende geestesgesondheid in fokus te plaas. Dus, Crazy for Walking-stappers spring op 1 September weg en beoog om Kaapstad op 10 Oktober, Wêreldgeestesgesondheidsdag, te bereik.

“Die doel is om mense in te lig en op te voed oor geestestoestande, spesifiek depressie en spanningstoestande,” sê Francois Louw, HUB van Vista Kliniek in Pretoria. “Ons gaan tydens die staptog by verskeie dorpe op die roete aangaan waar ons opvoedkundige gesprekke met gemeenskappe gaan fasiliteer, veral oor die wanopvattings rakende geestestoestande. In die gesprekke wil ons mense leiding gee oor waar om hulp te kry, toerus met kennis oor hoe om dit te hanteer en fokus op ons Happiness Helps-program.”

 Crazy-for-walking-3.jpg

Foto verskaf

Die HAPPINESS HELPS-program fokus op die volgende:

H – Help Others (Help ander)

E – Exercise (Oefening, waarvan die stappers oorgenoeg gaan kry)

L – Learn (Leer)

P – Play (Speel)

S – Spiritual Growth (Geestelike groei)

“Ons het gevind die program help om vlakke van stres en spanning te verlaag,” sê dr. Jerrie Bezuidenhout, direkteur van mediese dienste by Vista Kliniek. “Dit is baie prakties en kan deur enige persoon teen ʼn minimale koste beoefen word.”

Die stappers sal van Maandag tot Vrydag elke week, gemiddeld 12 uur per dag, stap en mekaar aflos. Dit beteken dat elke stapper gemiddeld 4 tot 6 uur per dag sal stap.

Die deelnemers word geborg deur hul onderskeie maatskappye en is van oor die land. Hulle sal hoofsaaklik in hul eie omgewing naby hul gemeenskappe stap.

Grazy-for-walking-1.jpg

Foto verskaf

“Daar is tans ʼn heerlike, crazy speelse kompetisie wat tussen die verskillende stapgroepe plaasvind,” sê Hannetjie Buitendag, die spankaptein van die veldtog. “Ons kry terugvoer van die oefenroetines tot foto’s wat wys hoe die verskillende spanne oefen om hulle voor te berei vir die uitdaging.”

Die stappers dra ook kleurryke crazy kouse. Dit is een van die kernelemente van die veldtog. Op 10 Oktober word daar klem gelê op Wêreldgeestesgesondheidsdag. Crazy for Walking moedig mense aan om op dié dag hul malste, skokhelderste kouse te dra en foto’s te neem. Die foto’s moet wyd en syd gedeel word op sosiale media as deel van “Crazy Socks Day”. Die hoofdoel is om klem te lê op geestesgesondheid en die stigma te verwyder wat gepaardgaan met dié tipe siektes of toestande.

Die vordering kan gevolg word op:

Facebook: @CrazyforWalking
Twitter: @CrazyforWalking #crazyforwalking #crazysocksday
Instagram: @crazyforwalking
Webwerf: www.crazyforwalking.co.za

Kry gerus meer inligting by: [email protected]

Maroela Media gaan die wegspringslag op 1 September bywoon, en sal terugvoer gee aangaande die geleentheid.

Posted on Leave a comment

Nuuskommentaar: ‘Business as usual’ vir president

Pres. Jacob Zuma. Argieffoto: Elmond Jiyane/GCIS

Ná pres. Jacob Zuma die jongste mosie van wantroue in die parlement oorleef het, het ’n lang rits koerantopskrifte gelui dat dit nou weer “business as usual” vir Zuma is. Tydens sy een en meer as ’n half voltooide termyne as president het dié soort opskrifte egter dikwels gedien as die “reset”-knoppie om te beskryf dat ’n terugslag niks aan Zuma se styl sou verander nie.

Dit beteken ook hy leer nie die regte dinge uit die lesse nie. Hy het verskeie kere gespog dat hy eintlik goed as president vaar, en selfs ook gesê “niemand” sê vir hom wat hy verkeerd doen nie. So asof iemand wat struktureel naby die president in die stelsel van patronaatskap ingebind is, dit kan waag om sy mond oop te maak. Dis die eerste vorm van “business as usual”.

Trouens, ds. David Kuyler van die Verenigende Gereformeerde Kerk (VGK) skryf vandag in Netwerk24 dat die regering hom aan ’n tronkbende laat dink – ’n bende wat absolute lojaliteit opeis. Kuyler het 30 jaar ondervinding van werk in tronke.

Dit is baie duidelik dat daar heelwat ANC-leiers is wat die konstitusionele hof se uitspraak oor geheime stemming en LP’s se verantwoordelikheid om ooreenkomstig hul gewete te stem wil respekteer. Trouens, die topbestuur het formeel so besluit.

Tog brom Zuma steeds dat die “afvalliges” uitgesnuffel en gestraf moet word. Sy eie (tronkbende) se reëls moet voorrang bo die Grondwet en konstitusionele hof kry.

En dis nog een vorm van “business as usual”.

’n Derde vorm is om die een meesterplan ná die ander uit te rol om die ekonomie weer op dreef te kry, maar dat min of meer niks met die uitrol gebeur nie. “Business as usual” het selfs beteken dat ten minste sekere ministers planne kon beraam en ten uitvoer bring wat die Nasionale Ontwikkelingsplan in die hart skiet, soos min. Davis se verskerpte kontroles oor mikro- en kleinsake-ondernemings wat dié ondernemings burokraties doodsmoor.

Beteken dit dat die land maar doodgerus kan gaan slaap oor “planne” waarin Zuma sentraal staan, soos “radikale ekonomiese transformasie”, die bevegting van “witmonopolie-kapitaal” en die onteiening van grond sonder vergoeding? Dat daar niks hiervan sal kom nie?

Al meer “kandidate” wat aanspraak maak daarop om in Desember as Zuma se opvolger as president van die ANC aangewys te word, maak nou soortgelyke geluide, en dr. Nkosazana Dlamini-Zuma bepleit dit openlik.

Gaan “business as usual” ook “onder nuwe bestuur” beperk bly tot gevaarlike, los bekpraatjies, wat beleggers en graderingsagentskappe baie senuagtig maak, maar tog onuitgevoer in die lug bly hang?

Of gaan Zuma se opvolger erns maak daarvan om van hierdie planne, of planne van sy eie, tot uitvoer te bring? Of het die amptenary wat veronderstel is om die planne en ideale te verwesenlik al so in sy gemaksone van niks doen en stagnasie vasgeval dat dit besonder moeilik is om iets konkreets te laat gebeur?

Trouens, in ʼn stadium was dit “gebruik” van Zuma en sy ministers om nuwe planne aan te kondig as “business as unusual” (saam met “doing things differently”, wat daarop gedui het dat hulle besef het die “usual” beteken dat daar nie uit die wegspringblokke gekom kan word nie. Die “unusual” het egter net so min geslaag, en sedert 2012 is dié “slimmigheid” nie meer so dikwels ingespan nie, want dit het die geneigdheid om te boemerang.

Hoe stagnerend die “business as usual” kan wees, blyk uit ’n artikel van Luoyole Mkentane in IOL op 3 November verlede jaar. Dit klink of hy dit vandag kon neergepen het:

“Embattled President Jacob Zuma appears unfazed as the noose tightens around his scandalous presidency.

“Zuma, who is facing sustained clamour to step down, is leading a delegation of ministers to the inaugural session of the South African-Zimbabwe Bi-National Commission in Harare.

“Political analyst Ralph Mathekga said Zuma was caught between ‘a rock and a hard place because he has to maintain business as usual (approach), appear strong, certain and confident’.”

Vandag, so lyk dit egter, skyn dit asof Zuma ’n tipe gemaksone gevind het tussen die duiwel en die diep blou see – kritiek en druk op Zuma wat ander sou laat knak, is soos water van die eend se rug.

Posted on Leave a comment

Bittereinders en verraaiers

NP-van-Wyk-Louw

NP van Wyk Louw. Foto: Af.wikipedia.org

Willie Jansen van Rensburg van Moreleta Village skryf:

In die drama Die pluimsaad waai ver van NP van Wyk-Louw kom die verwysing na die bittereinders en die verraaiers dikwels voor. President Steyn en generaal Christiaan De Wet is die helde wat bereid is om tot die bitter einde die stryd voort te sit. Daarteenoor staan generaal Piet de Wet bekend as een van die verraaiers, nadat die Engelse onder meer die hoofstede ingeneem het.

Generaals Piet de Wet en Marthinus Prinsloo het nie die sinvolheid van voortgesette militêre stryd ingesien nie. Reeds teen die einde van Junie 1900 was die hoofstede van die Boererepublieke ingeneem en was die Britte in beheer van die totale infrastruktuur en administrasies.

Terugskouend ontstaan die vraag of die volksleiers met wysheid opgetree het deur burgers te beveel om voort te veg. Indien die leiers teen Julie 1900 bes gegee het, sou die sterftesyfer veel laer gewees het. Sou ’n staatsman met wye visie ingesien het dat tydige oorgawe die geleentheid tot redding van ’n volk en heropbou bied? Nie net heropbou van die fisieke nie, maar ook die geestelike en kulturele sy. Geen plase sou vernietig word nie en weinig burgers sou in krygsgevangenekampe beland.

Dit blyk dus dat die twee gawes van heldhaftigheid en insig nie noodwendig in een mens gesetel is nie. ’n Bittereinder is dalk nie ’n kritiese denker nie, terwyl kritiese denkers dikwels gebrandmerk word as verraaiers.

Die toewyding en geloof van presidente Kruger en Steyn en die heldhaftigheid van generaals Christiaan de Wet en Koos de La Rey word nie bevraagteken nie. Hul bydrae tot ons volkwees is kosbaar.

Van Wyk-Louw vergelyk egter die bittereinders met koppiges, en enkele verraaiers met verstandiges. Heeltemal futiel, maar sake in die land sou ná tydige oorgawe heeltemal anders gelyk het.

Hou die verloop van die Tweede Vryheidsoorlog en ons volk se geskiedenis vandag vir ons lesse in? Net soos ons ’n taalstryd aan die begin van die 20ste eeu gehad het, woed daar nou ook ’n stryd om die behoud van Afrikaans. Dieselfde gebeur met die onderwys van ons volk. Daar word ook ’n stryd gevoer op ekonomiese, arbeids- en ander terreine. Afrikaners moet hulself op elke lewensterrein verdedig.

Tans poog talle organisasies en groepe om op terreine soos politiek (Vryheidsfront Plus HNP, AVP, Front Nasionaal, VVK), arbeid (Solidariteit), landbou (AGRI SA, TLUSA) kultuur (FAK, Verkenners, Aksie Vrouekrag, Dames Aktueel, Orania Beweging, Pretoria FM), onderwys (AROS, BCVO) vir Afrikaners op te tree sonder om andere te benadeel.

Sommige maak gebruik van die ruimte wat die wetgewing en die grondwet ons bied. Hulle wend hulle na instellings van die owerheid soos die Nasionale Vergadering, openbare beskermer en die howe om vir Afrikaners op te tree. Hoewel nie altyd opspraakwekkend nie, word nieteenstaande teenstand, tog suksesse behaal, sonder prysgawe van geloof en taal.

Tog word sekere organisasies deur sommige Afrikaners as verraaiers bestempel.

Enkele organisasies wil niks met die huidige owerheid te doen hê nie. Hulle sien hulself as bittereinders, vermy diegene wat van die wetlike ruimte gebruik maak en beskou diegene wat owerheidsmiddele gebruik as vyande en verraaiers.

Etlike vrae kan hieruit voortspruit:

Watter hedendaagse organisasies het iets geleer uit die verloop van die Tweede Vryheidsoorlog en ons geskiedenis daarna?

Wie volg vandag die leiding van onderskeidelik Christiaan of Piet de Wet?

Is ’n bittereinder net koppig en is sommige verraaiers verstandig?

Wie is vandag die koppiges en die verstandiges?

Dit behoort tog duidelik te wees dat jy niks vir jou volk kan doen deur asketies te wees en jouself in ’n kasteel af te sonder nie. Sedert die bestaan vanaf die Boere-republieke tot vandag het koppigheid geen voordeel vir die Afrikaner meegebring nie – slegs hartseer, lewensverlies en armoede. Ons hoef nie onderling te veg nie. Gee ruimte aan mekaar en gee krediet vir suksesse wat behaal word. Die Afrikaner het wysheid en insig nodig.

Posted on Leave a comment

AfriForum se 9-punt-plan vir Buurtwag-stigting

afriforum-kempton-park

Lede van die AfriForum-buurtwag in Kempton Park saam met polisiebeamptes tydens ‘n aksie waar ‘n voertuig opgespoor is. Foto: Verskaf

Deur Hein Gonzales

Die Grondwet, wetgewing en regspraak gee jou as ’n wetsgehoorsame burger die reg om jouself en jou familie te beskerm binne die raamwerk van die wet. Wat beteken dit in die praktyk? Daar is heelwat onsekerheid oor die stig van buurtwagte en die status van hierdie strukture. Kragtens wetgewing en gevestigde praktyk is jy geregtig om ʼn buurtwag in jou gemeenskap te stig. Hierdie entiteit is nie onderhewig aan ander sekuriteitmaatskappye en/of gemeenskapspolisiëringsforums nie, maar moet verkieslik in samewerking met die SAPS gedoen word. Hierdie buurtwagte het die verpligting om te verseker dat hulle binne die raamwerk van die Grondwet en wetgewing optree.

Verhoudinge bou en samewerking met ander entiteite soos die SAPS, GPF en/of ander entiteite, is baie belangrik, maar wel sonder om jou identiteit prys te gee. Die uitkoms is ’n veilige Suid-Afrika vir al die gemeenskappe wat in die land woon. Misdaad is nie selektief as dit kom by ras, geslag, kultuur, taal, herkoms of politieke affiliasie nie. Misdaad is dus a-polities van aard. Laasgenoemde plaas ʼn morele verpligting op ons as landsburgers om aksie te neem teen misdaad. Hoe begin ek?

Jou 9-punt-plan

Voorbeeld: Koos is woonagtig in Waterkloof. Die afgelope paar weke was daar verskeie inbrake in die omgewing. Die polisie sukkel om hierdie probleem hok te slaan weens ʼn tekort aan patrollievoertuie en personeel. Koos besluit om ’n buurtwag te stig.

  1. Die eerste stap in hierdie proses sal wees om ʼn gemeenskapsvergadering te reël waar al die betrokke rolspelers van die buurt teenwoordig is. Tydens hierdie vergadering word die konsep van ʼn buurtwag bespreek deur die rolspelers. Die besluit van die vergadering is om die proses vir die stigting van ʼn buurtwag te begin, wat nou? Op hierdie vergadering moet ʼn projekkoördineerder en taakspan deur die rolspelers verkies word om die proses te stuur. In hierdie stadium moet daar ʼn algemene waardering by wyse van ʼn AfriForum-veiligheidsvraelys gedoen word om die behoefte van die gemeenskap te bepaal. Laasgenoemde kan verkry word op navraag by [email protected].
  2. Die tweede stap is vir Koos om die AfriForum-hoofkantoor in Pretoria te kontak ten einde die besonderhede van die koördineerder in sy gebied te kry. Koos maak direk kontak met die koördineerder om ’n AfriForum-inligtingsessie te kom aanbied vir die gemeenskap. Tydens hierdie vergadering sal die AfriForum-verteenwoordiger ’n voorlegging maak oor die dienste en ondersteuning wat AfriForum bied.
  3. Ná afloop van die inligtingsessie kan die gemeenskap besluit om onmiddellik te begin met die stig van ʼn buurtwag. Die AfriForum-verteenwoordiger sal die nodige dokumentasie by hom hê wat benodig word vir die stigting. Indien daar nog nie ʼn tak gestig is nie, sal dit eers die betrokke aand gestig moet word.
  4. Ná die ondertekening en invul van al die takbestuurvorms, AfriForum-grondwet en gedragskodes, sal die struktuur formeel gestig wees met betrokke bestuurslede en sektorleiers. Laasgenoemde is ’n oudit-voorvereiste. Dit sal die buurtwagvoorsitter se verantwoordelikheid wees, in samewerking met die AfriForum-koördineerder, om te verseker dat die struktuur effektief funksioneer.
  5. Ná die stigting kan die voorsitter reël met die betrokke AfriForum-koördineerder vir opleiding vir die struktuur wat onder meer insluit patrollie-opleiding, radio-opleiding, noodhulpopleiding, insidentbeheer, selfverdedigingsklasse, teenverkragtingsklasse, reaksiespanopleiding en nog vele meer. Indien daar ’n bepaalde behoefte vir opleiding is, sal AfriForum-hoofkantoor reël met konsultante vir die opleiding.
  6. Die buurtwag moet begin met die beplanning en uitrol van infrastruktuur soos byvoorbeeld ʼn radionetwerk, glimbaadjies, voertuigmagnete en/of die vestiging van ʼn GOS (gesamentlike operasionele sentrum). Uitgawes in hierdie verband kan uit die betrokke takfondse betaal word, onderhewig aan die beskikbaarheid van sulke fondse.
  7. Identifiseer rolspelers in die gemeenskap en sluit samewerkende ooreenkomste met hulle, soos byvoorbeeld SAPS en GPF.
  8. Reël so gou moontlik ’n gesamentlike massapatrollie in jou buurt. Stel ʼn behoorlike operasionele plan saam en betrek rolspelers soos byvoorbeeld SAPS, die metropolisie, GPF, sekuriteitmaatskappye en ander private buurtwagte om deel te neem. Dit is altyd wys om die samewerking van die plaaslike SAPS te kry vir die projek. Reël ʼn vergadering met die stasiebevelvoerder en gaan verduidelik vir hom die operasionele plan. AfriForum-hoofkantoor sal die buurtwag hiermee help en die proses fasiliteer.
  9. Verseker dat die struktuur volhoubaar en op gereelde basis patrollie ry.

Dit is essensieel om te verseker dat jou buurtwag altyd binne die raamwerk van die wet en die Grondwet optree. AfriForum-hoofkantoor bied aan sy strukture strafregtelike regsbystand en buurtwagversekering, maar slegs in gevalle waar dit ’n betalende AfriForum-lid is en waar hy wel binne die raamwerk van die wet opgetree het.

Die onlangse gebeure in Coligny is ’n duidelike voorbeeld van wat kan gebeur indien ’n gemeenskap nie pro-aktief organiseer en strukture bou nie. Ons befonds die oplossing, nie die probleem nie!

  • Hein Gonzales is risiko- en ondersteuningbestuurder by die burgerregte-organisasie AfriForum se afdeling vir gemeenskapveiligheid.
Posted on Leave a comment

Vuurwapenlisensies: Saak na konstitusionele hof

Argieffoto

Die Suid-Afrikaanse Polisiediens (SAPD) se appèl teen die Pretoriase hooggeregshof se uitspraak oor die hernuwing van vuurwapenlisensies sal op 8 Februarie 2018 in die konstitusionele hof aangehoor word.

Dit volg nadat die SAPD in Julie gesê het hy beplan om ʼn aansoek om verlof tot appèl teen die hofuitspraak in te dien.

Die hooggeregshof in Pretoria het in Julie verklaar dat twee artikels (artikel 24 en 28) van die Vuurwapenbeheerwet ongrondwetlik is en dat alle vuurwapenlisensies wat verval het of binnekort verval, geldig sal wees totdat die konstitusionele hof die betrokke artikels hersien het. Die parlement is ook 18 maande gegun om die wet te wysig om aan grondwetlike beginsels te voldoen.

Die aansoek om die twee artikels ongrondwetlik te laat verklaar, is deur die Suid-Afrikaanse Jagters-en-Wildbewaringsvereniging (SA Jagters) ingedien. Die hof het ook ʼn kostebevel ten gunste van SA Jagters uitgereik.

Fred Camphor, uitvoerende hoof van SA Jagters, het Donderdag in ʼn verklaring gesê die vereniging is bly dat die konstitusionele hof die saak in ʼn relatiewe kort tydperk sal aanhoor, aangesien dit die dringendheid van die kwessie bevestig. “Die hooggeregshof se uitspraak op 4 Julie was ʼn reuse-oorwinning vir alle wettige vuurwapeneienaars. Ons is versigtig optimisties dat die konstitusionele hof in ons guns sal beslis,” het hy gesê.

Camphor het vuurwapeneienaars weereens herinner om verantwoordelik en binne die perke van die Vuurwapenbeheerwet op te tree wanneer daar om nuwe of die hernuwing van vuurwapenlisensies aansoek gedoen word. “Die status quo wat die verpligtinge van die wet betref, het nie verander sedert die uitspraak van 4 Julie nie. Alvorens die konstitusionele hof andersins beslis, het niks verander weens die SAPD se appèl nie,” het hy gesê.

Hy het vuurwapeneienaars gemaan om betyds om die hernuwing van vuurwapenlisensies aansoek te doen voordat die lisensie verval. Camphor het gesê indien ʼn eienaar reeds sy of haar vuurwapen by die polisie ingehandig het, moet hulle die bewys daarvan veilig bewaar. “Moenie die polisie vra om jou vuurwapen terug te gee nie. Hulle sal dit nie doen nie,” het hy gesê.

“Indien jy in die besit van ʼn vuurwapen is waarvan die lisensie reeds verval het, hou dit toegesluit in jou kluis.”